Om half één stegen we op in Johannesburg.

Vlak na de start zei de captain al dat we om 10.00 uur zouden landen op Schiphol.

We boekten stoelen met extra beenruimte. Dat was wel fijn want nu konden we goed zitten en in de stoel hangen. Slapen lukte daardoor behoorlijk. Beiden maakten de nodige uurtjes, wel onrustig maar de terugreis was op deze manier goed te doen.

Zowel vlak na de start als begin van de ochtend kregen we een maaltijd. Tussendoor de nodige keren voorzien van water of jus d’orange. Prima allemaal.

Inderdaad om 10.00 uur geland. Bij de uitgang stonden Gwendolyn en Sytse ons op te wachten. Geweldig! Wij wisten van te voren niet wie ons zo halen en in het appverkeer bleef dat ook onduidelijk.

Bij de bagageband nog met Marianne en Irmgard gepraat en afscheid genomen.

De zus van Marianne schreef een hele leuke reactie op onze blogs. Ook Marianne was onder de indruk. Zij was er ook even stil van, en dat voor Marianne. Annelies bedankt. Wij vonden het fijn dat jullie familie ons verslag zo waardeerden.

Via de Afsluitdijk naar huis. Bij thuiskomst bleek dat de andere kinderen en pa en ma er waren om ons te ontvangen. Wat een geweldige thuiskomst!

Allen, bedankt!

We hadden een geweldige vakantie. We zullen de komende tijd nog nagenieten want de vele foto’s moeten nog uitgezocht worden. Daarmee maken we dan weer een prachtig fotoboek, om zo onze herinneringen goed vast te leggen.

Na een onrustige nacht, we moeten op tijd eruit en op weg, eerst ontbeten.

We hebben alles op ons gemak gedaan en reden ruim 9.00 uur weg. We gaan via een andere route door het park eruit.

In het begin was er niets te zien. Maar aan het eind zagen we nog buffels, zebra,s en olifanten. We kwamen ook de zg. Bachelorgroep tegen. Olifanten leven in kuddes maar zonder een stier. De oudste olifant is de matriarch en deze regelt in feite alles in de kudde.

Een bachelorgroep is dus een kudde met alleen mannelijke olifanten. Van deze groep stond de grootste naast de weg en toonde op enig moment wat lichtelijk agressief gedrag naar de auto voor ons. De oren wijd uit en met een wat dreigende tred liep hij daarop toe. Maar vrijwel gelijk daarop trok het ‘sappige’ gras in de berm hem. Maar zo dichtbij, zo groot, magnifiek en imponerend.

Als de bull bronstig is, stinkt ie enorm. Hij plast o.a. over zijn achterpoten en verspreid daarnaast nog een vieze lucht (voor ons, komt wellicht daar de naam van het parfum musk (want hier noemen ze dat de olifant ‘musk’ is) vandaan hoewel dat in feite lekker ruikt). Als hij bronstig is gaat de bull ook voor niets uit de weg. En is dan ook gevaarlijk voor mensen.

Overigens de big five wordt zo genoemd omdat het de 5 gevaarlijkste dieren in Afrika zijn voor de mens. De olifant is een van de big five, naast de buffel, de leeuw, de cheetah en de neushoorn.

We konden mooie foto’s maken van deze olifanten.

Bij de uitgang kochten we nog wat souvenirs van de community. Daar zijn de laatste rands doorheen gegaan.

Daarna op weg naar het vliegveld bij Nelspruit. Daar kwamen we rond 12:15 uur aan. Auto geparkeerd en sleutel ingeleverd bij de balie. Geen controle of niets, dus maar afwachten wat we in rekening gebracht krijgen. Zowel Marianne als ik hebben daar wel moeite mee. Maar zo gaat dat dus. De inschatting dat we bij inlevering veel tijd kwijt zouden zijn, net als bij het ophalen, klopte dus niet.

Op het vliegveld met onze bagage zitten wachten tot een uur of 2. Dan pas kunnen we inchecken. Ons toestel naar Johannesburg vertrekt pas om 16:40 uur.

Wat rondgekeken en wat zitten lezen, kortom zo de tijd doorgebracht. Helaas lag de wifi eruit. Dus niet kunnen appen en zo.

We kregen al een SMS dat de vlucht naar Amsterdam 1 uur later vertrekt, dus pas om 1:00 uur op zondagmorgen. Balen.

Om de tijd te doden speelden we nog een potje klaverjas. Helaas weer verloren. Irmgard en Marianne sloten deze minicompetitie als afgetekende winnaars af, nml met een totaalscore van 9 voor hen en 4 voor ons.

Maar dat mocht voor ons de pret niet drukken, we hebben tijdens deze vakantie veel gezellige uurtje doorgebracht met het kaarten.

Op tijd uit Nelspruit vertrokken en met ruim een half uur weer geland. Was van korte duur maar als we dat hadden moeten rijden waren we wel 1 dag bezig geweest.

Op Johannesburg airport wat rondgekeken maar uiteindelijk viel het dan toch tegen. Om 22.00 uur sloten alle (taxfree) winkels.

We zaten ruim op tijd in de lounge te wachten en zagen het KLM vliegtuig om 23:05 stoppen. Binnen 1 uur passagiers en bemanning eruit, nieuwe bemanning (3 in de cockpit en 11 stewardesses) erin, bagage eruit en nieuwe erin, eet containers geladen en om 00:15 zaten wij ook allen klaar voor vertrek.

Vliegen om 00:30 weg, dus voor de aangegeven vertraging.

Om 4:45 werd op het raam geklopt. Was Irmgard of we ook meegingen. Wij snel aankleden en mooi op tijd stonden we bij de receptie samen met 4 Duitsers. Marianne bleef thuis, voelde zich niet zo lekker. Wij hadden de wekker op 5 uur staan, was dus typisch te laat geweest.

Achteraf was dat de beste beslissing van Marianne. De sunrisewalk begint eigenlijk om 4 uur maar op verzoek ( van die Duitsers) verplaatst naar 5 uur. Blijkbaar vonden ze 4 uur te vroeg.

Op pad met 2 rangers, ieder een geladen geweer mee met 5 kogels plus nog een stuk of 20 in de riem.

De wandeling was wel aardig en ook leerzaam. Maar warm, en het werd steeds warmer. Dieren zie je alleen op afstand. Ze zijn bang voor mensen maar niet voor auto’s, daar groeien ze mee op.

Uiteindelijk stopten we om 7:15 uur omdat het te warm was. Ik blij toe want het was toch weer een aanslag op mijn conditie. De wandeling in samenhang met de warmte bekwam me slecht (net als in Petra). Bij de terugreis nog olifanten gespot.

Na terugkomst lekker gedoucht en aan het ontbijt. Op het terras aan de rivier, mooie plek. Geen wilde dieren gezien, later op de middag wel een kudde olifanten gespot door Irmgard en Marianne.

Na het ontbijt wat inkopen gedaan in de shop, wat geluierd en koffie gedronken.

Aan het eind van de ochtend zijn we gaan rijden. Tot 18.30 uur mag je zelf rijden in het park.

Dat was zeer leuk, eigenlijk alle dieren gezien die we wilden zien. Alleen de cheetah niet, helaas.

Maar wel olifanten(kuddes), giraffen, apen met echt net geboren kleintjes, bisons, een leeuw.

Kortom zeer geslaagde middag. We waren om 17:00 uur terug.

Wat bijgepraat met de dames, foto’s aan elkaar laten zien. Nog wat boodschappen gedaan in de shop.

Vanavond weer uit eten en dan vroeg naar bed.

We rijden hier om ca. 10 uur weg (uiterlijk). Dan hebben we tijd genoeg om op tijd in Nelspruit de auto in te leveren en de koffers in te leveren.

We vliegen rond half vijf van Nelspruit naar Johannesburg, duurt 45 minuten.

Om 23:55 uur vliegen we vanuit Johannesburg terug naar huis alwaar we volgens schema rond 10:15 uur landen, wegens tijdverschil van 1 uur niet zichtbaar maar het is ruim 11 uur vliegen.

Na een sfeervolle nacht waarbij ik de hyena’s rond de hut hoorde scharrelen, werden we rond 5 uur wakker door natuurgeluiden. Vlak bij ons zat een aap te schreeuwen, kreeg antwoord van zijn ‘broer’ een stukje verderop. En maar opbieden qua geluid.

Om half zes werd de thee gebracht met een cakeje. En vlak bij ons, eigenlijk aan te raken, antilopes voor de hut langs, heel rustig, geen angst. Ze houden minimale afstand.

Daarna met 5 man in de safarijeep. Deze ochtend was zo mogelijk nog mooier. Wat veel beesten hebben we gezien, vooral de zwarte neushoorn. De 5e passagier was een Engelsman die in Zuid Afrika woont, en al vaker het park bezocht, wel een paar keer per jaar. Ook hij had het nog nooit zo getroffen. Hij gaf soms nog wat extra uitleg, zeker over de bescherming van de neushoorn. Dat die het beste in handen is van de particuliere parken, zoals Mkhaya.

De chauffeur deed werkelijk zijn best om ons alles goed te laten zien, werd zelfs door een neushoorn als te bedreigend gezien en kwam op de jeep af. Stopte net voordat ze elkaar raakten.

Deze ochtend troffen we het dus met de witte neushoorn, is een breedlipneushoorn (wijde bek wat door de Engelsen vertaald is in white), maar ook de zwarte neushoorn, met spitse snuit. De zwarte is zeer zeldzaam. In Mkaya wordt dus op ze gepast tegen stroperij om de dieren te behouden. Bij de werkboerderij stond 1 jong van ca. 2 jaar oud. Door de droogte had de moeder onvoldoende of geen melk en daarom werd dit jong bijgevoerd. Als ze gespeend is, gaat ze terug de bush in.

We zagen giraffen, buffels, vogels, teveel indrukken om op te noemen. De foto’s komen pas later bij de blog omdat we veel moeten uitzoeken.

Bij terugkomst stond het ontbijt klaar. Na het lekkere ontbijt, terug naar ons vertrekpunt, de doorgaande weg.

Vandaar richting Krugerpark. De meegeleverde TomTom had er in het begin moeite mee maar uiteindelijk de goede weg toch te pakken. We moėsten uiterlijk half vijf in Kruger zijn omdat we dan weer een gamedrive hadden.

Onderweg toch het nodige oponthoud. Opeens reden we helemaal alleen met 2 auto’s op een splinternieuwe 4-baans autosnelweg, ronduit perfect. Maar ja de beschrijving van routes is niet wat wij gewend zijn, dus toch maar terug naar de oude weg.

Met de noodzakelijke stops reden we om 16:15 uur ons verblijfpark Skukuza binnen. Maar…. bij de receptie een lange rij om in te checken en/of game drives te bestellen.

Irmgard sprak met de man van onze gamedrive en we werden er tussendoor geholpen. Want als de truck terugkomt is de receptie dicht.

Met de sleutels op zak in de truck, 22 personen. Dat was toch wat meer dan vanochtend. En op de vraag wat men wilde zien, ja hoor neushoorns!

Die hadden we meer dan genoeg gezien. Maar goed tijdens de drive mopperden we wat, vooral omdat de ‘oogst’ ook nog wat tegenviel. Wel een hyenanest gezien met 8 jongen en 1 oppasmoeder. De rest was op jacht. Ook nog neushoorns, buffels en, ja, ja olifanten gezien.

Daarna naar de hut, is erg simpel en net geverfd. Dus een sterke carboleumachtige lucht. Voor 2 nachten te doen maar de lezer begrijpt, een lichtelijke afknapper bij de locatie van afgelopen nacht.

Lekker gegeten in het restaurant, zeer ruime porties teveel om op te krijgen voor totaal 300 rnd voor 2 personen. Is rond de 16 euro.

En daarna naar bed want om 4:45 uur moeten we klaar staan voor de morningwalk.

Eerst de stoma eraf gehaald en vervangen. Heeft 2 dagen gezeten en is prima gegaan!

Uiteindelijk lagen we om ca. 23:00 uur.

Op weg naar Mkahya reserve passeren we de grens met Swaziland, een koninkrijk. Een heel gedoe met poorten, papieren en stempels!

Zonder problemen het land binnengekomen. Grensposten aan beide zijden zagen er goed verzorgd uit. Mooie gebouwen, modern, airco maar ook hoge hekken.

Het wegbeeld in Swaziland is gelijk aan dat van Zuid Afrika. Zie de (snel)weg maar als de levensader. Niet alleen auto’s maar ook voetgangers, een enkele fietser op een oude fiets, vee, honden etc. Het steekt ook zo over. Ook is er een soort busjessysteem (vergelijkbaar met onze belbus). Langs de kant staan wachtende mensen, soms bepakt en gezakt, steken de hand op en hup, daar stopt op de snelweg, half in de berm/half op de vluchtstrook een busje. Mensen stappen in en iets verderop stopt ie weer zomaar, stappen er anderen uit. Daarnaast rijdt er op de hoofdroute in ieder geval een OV bus. Maar deze is meer voor de langere afstanden tussen de belangrijke plaatsen.

Wat daarbij ook opvalt is dat heel veel gelopen wordt. Schoolkinderen, maar ook volwassenen, lopen hier heel wat af. De scooters zoals we die kennen van Thailand bijvoorbeeld, zie je hier feitelijk niet.

Ruim op tijd bij het verzamelpunt. Je bent hier òf om 10.00 uur òf om 16:00 uur.

Waren eerst zeker 1,5 uur te vroeg. School was net uit. Dus allemaal kids rond de auto’s met vragen naar geld of eten. En als je niets geeft hele drama’s, zeggen dat ze zo hongerig zijn. Maar ondertussenwel een zak chips in de handen.

Het wachten in de brandende zon zagen we niet zitten, dus op naar Sphofaneni, een redelijke plaats met benzinestation. En tot dan toe deden dergelijke stations niet onder voor die in Europa. Maar in Swaziland is toch wel wat anders. Het is dan echt een armoedig land op het platteland. Wc achteraf, wel schoon. Een kleine groentemarkt. De 3 vrouwen gingen kijken, zij waren meer een bezienswaardigheid dan omgekeerd. Wel een aparte ervaring.

Enfin, nadat de tijd om was, terug naar het verzamelpunt.

Daar werden we opgewacht door een ranger. Je rijdt eerst met je eigen auto via een zandweg (circa 4 km.) naar de werkboerderij, hier parkeer je de auto. En we stapten, na een glaasje jus d’orange over in de safarijeep. Een kleine tas mee, dat is alles.

Wat staat ons te wachten?

Nu, een geweldige ervaring, ik kan niet anders zeggen.

We starten met een gamedrive in een jeep met 9 personen. Je rijdt in dat park door de bush. Nijlpaarden gezien maar vooral neushoorns, bisons, impala, antilope, adelaar, giraffen, met een jong.

Omdat ze niet bedreigd worden door de mens kun je echt heel dicht bij komen! Mooie foto’s kunnen maken, veel te veel natuurlijk. Maar ook genieten van wat je ziet. Fantastisch gewoon!

Na dik 2 uur rijdt je naar het kamp in de bush. Kom je in het donker aan. Alles verlicht met hulp van olielampen, heel sfeervol. Ga je naar je hut om op te frissen. Is gewoon een open hut met alleen een dak boven je hoofd, een rondavel noemen ze het.

Geen deuren in de wc of de douche maar alles is zo opgezet dat er geen inkijk is.

En, geen lawaai van motoren, muziek of wat dan ook, alleen zacht pratende mensen en de boventoon wordt gevoerd door alle dierengeluiden. Zoals van krekels, diverse vogels, van de zg. Bush baby’s (zijn apen) en de hyena. Alles loopt ook vrij rond en kan dus bij je hut komen. Daarna aan het diner, prima! Heerlijk gegeten, en ook sfeervol. Vrij snel ging iedereen in bed omdat we om half zes gewekt zouden worden voor de ochtendsafari.

Als je in bed lag, omringd door het sfeervolle licht van de olielampen en dan alle bushgeluiden, in 1 woord machtig, sfeervol en ook romantisch!

Benieuwd naar morgen.

Vannacht sliepen we beiden niet denderend. Op het schip hadden we een heel lekker hoofdkussen. Dat misten we hier.

Lekker ontbeten met z’n vieren.. Er was nog een groepje Nederlanders, die reisden vandaag door naar de kust. Zouden nog gaan haaien duiken. Gaan ook zaterdag terug maar via een andere route. Zij waren al in het Krugerpark. Was mooi begreep ik.

Tijdens het ontbijt kregen we bezoek van apen. Kwamen even meeeten van de vruchtjes en het brood. Ze zijn knap brutaal maar ook zo weg als je in de buurt komt.

Rustig een foto maken is er niet bij. Zeker niet bij het eten want ze worden gelijk weggejaagd.

De ticket voor de boottocht vanmiddag is nu ook geregeld. Deze was zoek maar dus boven water. De medewerking en vriendelijkheid is heel prettig.

Na het ontbijt zijn Marianne en Irmgard naar de Indische Oceaan gelopen. Je kunt aan het strand pootje baden. Zwemmen is niet mogelijk vanwege de haaien en er zijn geen haaiennetten.

Wij dronken eerst een kop koffie bij het zwembad en zijn daarna gaan toeren, ook naar het strand en naar een crocodilefarm. Je ziet dan in korte tijd gewoon meer.

Als je in de tuin zit is het heerlijk rustig. De dierengeluiden vooral van de verschillende vogels zijn prachtig.

Bijna iedereen is al vertrokken of maakt een ochtendsafari. Die konden we ook boeken van 5:00 uur tot of 13:00 uur of 15:00 uur. Gezien de nog komende ochtendsafari’s zagen we daar maar van af.

Vandaag min-of-meer een rustdag voor de dagen die nog komen.

Rond 11:00 uur reden we weg voor een rondtoer. Eerst naar het strand. Zwemmen is verboden vanwege het haaienrisico. Er zijn geen haaiennetten voor de kust. Strand was wijds en leeg, er stond ook een harde wind. Daarna reden we door naar iSimangaliso wetlandpark. Hier zouden we de big five (olifant, buffel, leeuw, luipaard, neushoorn) kunnen zien. Helaas dus niet. De borden suggeren dat wel maar alleen de buffel gezien en ook zebra’s, apen, springbokken.

We reden er een paar uur rond. Was leuk.

Daarna van ca. 16:00 tot ca. 18:00 uur een boottocht gemaakt over Lake St. Lucia, Op zoek naar nijlpaarden, krokodillen en andere dieren. We zagen veel nijlpaarden. Er zijn vele foto’s van gemaakt. Ook wat kleine nijlkrokodillen gezien, visarenden en andere vogels. Was een leuke trip.

Aansluitend nog wat boodschappen gedaan.

Na douchen uit eten naar John Dory’s voor een heerlijke steak.

Uit eten gaan is hier goedkoop. Voor omgerekend € 20 voor 2 personen met drinken ben je klaar. Voor dat bedrag slaag je in Nederland niet zo snel!!!

Morgen gaan we naar onze volgende locatie. Daar zal vermoedelijk geen mobiel bereik en waarschijnlijk ook geen wifi.

Dus dat zal pas later op de site komen.

Vanochtend om 5:30 reveille! De Sinfonia had stevig doorgevaren, ondanks de stormachtige wind gisteravond/vannacht. Het schip legde al aan de kade aan.

De rode loper werd zelfs uitgerold. Later bleek dat de burgemeester van Durban het schip weer welkom heette in de thuishaven voor het komend half jaar. In april 2018 vaart ze dezelfde route in omgekeerde volgorde weer terug naar Venetië.

Later zagen we dat de ‘thuiskomst’ zelfs voorpaginanieuws was. Stond een grote foto op de Daily Telegraph van Durban e.o.

We hebben alles op ons gemakje gedaan en zaten om 8:15 uur in de Buddha bar, ons verzamelpunt. Zoals ik zaterdag al vermoedde hadden ze de ontscheping goed georganiseerd. Beter dan destijds in Sao Paulo in Brazilie. Alles ging in een snel maar in een gemoedelijk tempo en sfeer.

Alleen de immigratie werkte niet mee. Daar kwam ook vrij snel een melding over.

Al met al kwamen we pas om half elf bij het verhuurbedrijf. Maar toen begon daar het lange wachten. Marianne en Irmgard waren al klaar en wachtten ons op.

Helaas voor ons waren er 2 huurders voor ons. De afhandeling van alle paperassen nam ontzettend veel tijd. Eerst bij hen en dus later bij ons.

Overigens toen we het haventerrein afreden stond er een hele lange rij, klaar om aan boord te gaan. Om 15:00 uur voer de Sinfonia weer weg met de volgende cruise.

Al met al reden we om 12:30 uur het terrein van het verhuurbedrijf af, gelijk het drukke stadsverkeer in. En dan linksrijden!!

Dat is wennen. De handels van ruitenwisser en knipperlicht zijn omgedraaid, dus je raadt het al; geregeld werden de ramen gewist. Ook komt het verkeer van de andere kant, ook dat is opletten geblazen. En zeker op tweebaans wegen, bij kruisingen en zo, heb je de neiging om weer rechts te rijden, niet verstandig!

Nadat we Durban uitreden kwamen we op de N2, de autosnelwg naar het noorden, naar St. Lucia, onze eerste stopplaats.

Opvallend is dat er hard gereden wordt terwijl vee losloopt langs de autosnelweg (geiten en koeien). Geen afrastering zoals we in Nederland gewend zijn.

Verder zijn er ook voetgangers, fietsers of (spelende) kinderen langs de weg. Ook verkooppunten van fruit (stelt niets voor). Men stopt dan ook soms zomaar om wat te kopen of om iemand op te pikken of uit te laten. Dat hoef je bij ons niet te proberen.

Onderweg een stop voor koffie en toilet. Stopte er een touringcar met Duits gezelschap, van de MSC. Niet gespot in St. Lucia, dus zijn vast ergens anders uitgekomen.

St. Lucia ligt tegen de Indische Oceaan aan. Er is een groot meer bij, daar gaan we morgenmiddag een excursie maken.

Morgenochtend maar even kijken wat we doen.

Deze plaats is een typische toeristische plaats met vele hotels, lodges en (privé) villa’s. Er staan geregeld borden om uit te kijken voor (overstekende) nijlpaarden. Deze lopen hier rond. Het schijnt dat je ook krokodillen kunt treffen. Beide diersoorten vandaag nog niet gezien. Wel de nodige apen, deze huizen zelfs in de tuin van de lodge. Een mooie tuin overigens.

Gea en ik toerden vanmiddag kort in de omgeving, is bosrijk en veel water.

Het lijkt ook een leuk plaatsje.

Weer was overdag prima, ca. 27 graden. Vanavond ca. 25 graden maar wel met een fris windje van zee, dus wel vestenweer.

Vanavond in het centrum gegeten, heerlijke steak met friet. Voltreffer.

Vandaag was onze laatste dag aan boord van MSC Sinfonia.

Gisteravond was het weer een stuk rustiger, de wind was sterk afgenomen. Het schip stampte niet meer zo.

Aan het eind van het diner nog gesproken met onze Zuid Afrikaanse tafelgenoten. We zagen hen al een meer dan 1 week niet bij het diner. Onze Duitse buren zijn nog langer afgehaakt. Wij zagen hen gisteravond in het buffetrestaurant. Diner beviel blijkbaar niet zo goed.

Het tafelgesprek was erg gezellig. Zij gaan minimaal 1 keer/jaar naar het Krugerpark. Dat is een geweldig park om te zijn volgens hen. De route die we gaan rijden is veilig. We blijven ver van de grote steden met de townships. Daar moet je meer oppassen.

Na het diner nog een rondje over het schip. Het valt op dat het na ca. 21:30 uur vrij rustig is. De bars zijn wel bezet maar het is niet druk. Ook de winkels worden maar matig bezocht. Van onze vorige cruises weten we dat het erg druk kan zijn. Dat heeft dan misschien te maken met de gemiddelde leeftijd van de gasten, denk ik.

Na weer een fijne nacht werden we wakker met rustige zee en zonneschijn. Vandaag waren we voor ons doen redelijk op tijd.

Na ontbijt naar het zonnedek. Daar lagen we al voor 10 uur. Nog lekker deze dag meepakken. Het was heerlijk weer, rond de 25 graden, lekker briesje en veel zon!

Wat opvalt is dat alles weer schoon is. Gisteren zat het zout werkelijk overal, op de leuningen, het dek en de stoelen en ligbedjes. Maar alles is weer zoutvrij.

Niet op ons balkon overigens. Daar zit het zout nog op de railing.

Vanavond alles ingepakt, handbagage klaargemaakt, koffers gelabeld en klaar gezet op de gang. Ondanks dat het maar 2 koffers zijn, is het altijd nog een heel gedoe.

Morgen beginnen we aan het laatste deel van onze vakantie, de safari’s!

Aan het eind van een cruise is het ook terugblikken.

Deze keer boekten we een wellnessbalkonhut. Gewoon omdat de ‘gewone’ balkonhut al uitverkocht was.

Het wellnesspakket biedt een paar extra’s zoals elke dag 2 flessen energiedrank en 1 liter flessenwater. Daarbij gebruik van de sportafdeling met een persoonlijk trainings- en voedingsadvies. Deze beide laatsten stelde werkelijk niets voor.

Het persoonlijk advies hield in het overhandigen van een a-4 met de volgorde van de oefeningen. Geen uitleg, geen eerste intake, geen vragen ove mogelijke gezondheidsklachten. Ook werd niets gedaan met de vragenlijst die we vooraf moesten invullen. Na 3 keer hielden we dat voor gezien. Qua lichaamsbewing komen we meer dan genoeg aan onze trekken. Het schip is ruim 270 meter lang, voorop is het zonnedek en achterop de restaurants. Dus we lopen op een dag heel wat af. Daarbij moeten we altijd of naar boven of naar beneden. We nemen vrijwel altijd de trap.

Het voedingsadvies stelde ook niets voor. Wordt ook niet gevraagd naar persoonlijke omstandigheden. Nee hoor, ook 1 a-4 met een advies wat behoorlijk tegenstrijdig is met de overige (eet en drink)cultuur op het schip. Maar daar schreef ik al eerder over. Voor mij is het natuurlijk zonder meer uitzonderlijk wegens de specifieke medische omstandigheden. Maar gewoon het feit dat er niet eerst een intake wordt gedaan valt zwaar tegen.

Omdat we de reis vroeg boekten (al 1 jaar van tevoren) kregen we 3 gratis excursies, waarvan we er 2 gedaan hebben, Olympia en de Botanische tuin in Port Louis op Mauritius. Beiden waren leuk.

Ook was wasserijservice tegen korting inbegrepen, geen gebruik van gemaakt.

Als laatste zat het zg. Cheerspakket erbij. Dat houdt in onbeperkt drinken van softdrinks, simpele wijnen en bieren, diverse sappen uit de fles en ook water. Dit pakket geldt dan tijdens de lunch (van 12:00 tot 16:00 uur) en tijdens het diner (van 18:30 tot 21:30 uur).

Er is 24 uur/dag thee, koffie, water, ijsblokjes en (warme) melk verkrijgbaar. Daarvoor moet je wel altijd naar dek 11. Bij het ontbijt zijn er ook diverse vruchtensappen, naast thee, water en koffie, onbeperkt verkrijgbaar.

Samen met het drinken uit wellnesspakket konden wij prima aan onze ‘drinkbehoefte’ voldoen. Af en toe een kop gezette koffie en een ijsje maakten alles compleet.

Na 3 weken hebben we inmiddels genoeg energiedrank verzameld om onze week in Zuid Afrika door te komen!

De Sinfonia is een ouder schip. Dat is merkbaar. Op de vorige 2 cruises zaten we op moderner schepen met grotere (balkon)hutten, een groot atrium in het centrum van het schip, meer luxe uitstraling (glitter en glamour) en ook de winkeltjes hadden meer uitstraling en aantrekkingskracht. Dat atrium was het middelpunt van alle activiteiten.

De luxe uitstraling maakten de vorige 2 wel bijzonder omdat dit in alles doorwerkt, zoals de gala-avonden. Het is niet het belangrijkste maar het maakt het meer bijzonder.

Wat wel belangrijk is, is de verzorging. Geen klachten over. De servicebereidheid is groot, dat zit er gewoon in. Eten was prima. Er is altijd iets dat je niet lust of dat minder lekker uitvalt maar dat heb je thuis ook. Over het algemeen prima eten met afwisseling. En wil je wat anders dan vraag je erom en krijg je dat. Prima!

Met zoveel verschillende keuzes bij zowel ontbijt als lunch als diner blijft het onbegrijpelijk dat er klagers zijn. Maar dat zal altijd zo blijven.

Het gras bij de buren is altijd groener. Dat gaat ook op voor (het eten bij) de verschillende cruisemaatschappijen.

De cabineservice is prima. Dagelijks zowel ‘s ochtends als avond schone handdoeken. Dagelijks wordt het bed opgemaakt en klaargemaakt voor de nacht. Dagelijks wordt de cabine gezogen. Prima! De cabin steward zagen we dagelijks wel even.

Samengevat, het was weer geslaagd en heerlijk! We kijken al weer uit naar een volgende cruise!

Sinds gisteravond is het erg onstuimig. Er staat een stormachtige wind (snelheden rond de 80 km/uur bij vlagen).

Gevolg, de zee is ook behoorlijk ruw, het schip stampt en rolt ook behoorlijk. Het is soms lastig om in een rechte lijn te lopen.

Gea sliep vandaag niet zo lekker. Werd middenin de nacht wakker na een droom en kon de slaap toen niet weer vatten. Viel pas na geruime tijd weer in slaap.

Zonnetje kwam er pas in de middag wat bij. Maar geen dekweer. Vandaag zijn we vooral binnen geweest.

Vanochtend ben ik naar de algemene uitleg voor de ontscheping geweest.

Maar afwachten hoe het gaat maar in de uitleg klinkt het behoorlijk rustig.

De werkwijze is gelijk aan de vorige keren, bagage in de nacht voor afmonsteren in de gang. Deze vind je dan weer nadat we door de immigratie zijn.

Gea is al wat bezig geweest met het stomamateriaal. De rest doen we morgenavond. Uiteindelijk zijn we zo klaar.

Vanochtend koffie gedronken en het programma voor de wereldcruise gehaald. Ziet er leuk uit. Maar even voor sparen. We hebben ook het nieuwe schip op de VR- bril gezien. Dat schip ziet er prachtig uit. Is net in de vaart.

Vanmiddag gekaart. Weer verloren. Met groot verschil omdat we echt pech hadden met de kaarten. Marianne en Irmgard wisten te vertellen dat tijdens de reis nog 2 mensen zijn overleden, 1 op de Seychellen. Dat zou na een klap of val geweest zijn. En 1 aan boord. Die ligt nu op ijs.

Bizar hoor.

We spraken ook over onze komende week in Zuid Afrika. Dat wordt nog wel een heftig weekje. Maandag naar St. Lucia. Dinsdag rondkijken daar en aan het eind van de middag een boottocht over het meer. Rijden we woensdag naar Manzini, moeten we om 16:00 uur zijn. Laten we de auto met onze koffers achter bij de werkboerderij. Alleen een nachtkoffertje mee. Maken we gelijk een sunsetsafari. Aansluitend eten in het kamp diep in het park. Na een kort nachtje in een rondavel (half open hut) hebben we dan donderdagmorgen om 4:00 uur een sunrisedrive. Gaan we naar de wilde dieren bij zonsopkomst kijken. Lekker vroeg voor ons met onze 2 uur voorbereiding zoals ik gister schreef. Dat moet dan maar anders!

Rijden we later die dag naar het Krugerpark. Zitten dan in Skukuza, het centrale dorp in het Krugerpark. Na aankomst, moeten we op tijd zijn, een sunsetdrive rond 17:00 uur. En na weer een kort nachtje gaan we weer om 4:00 uur eruit voor een morningwalk van een paar uur. We slapen daar in een lodge.

Hebben we de rest van de dag voor onszelf, even uitpuffen of rondrijden, we hebben dan wel een lekkere lange dag.

Zaterdag rijden we dan naar Nelspruit voor onze terugreis. Kunnen we ‘s nachts in het vliegtuig slapen.

We zijn benieuwd hoe het safariweekje ons bevalt. Gezien het programma is het maar de vraag of een kaartje leggen erin zit.

Zoals ik al eerder noemde, was het de hele dag ruw weer, geen dekweer. Wij liepen aan het einde van de middag over het bovendek. De wind was stormachtig. Het water bruist over het schip. Op alles zit dan het zout nadat het water verdampt, op de leuningen, het dek, de ligbedjes. (Ze staan opgestapeld en vastgemaakt). De temperatuur is ruim 21 graden maar de wind maakt het niet lekker vertoeven op dek. Wel om even door te waaien!

De zonnedek-hostess zat de hele dag bij de lege ligbedjes (zij zat ook in de luwte). Deze stonden in de luwte en met de zon erbij was het vast lekker. Maar ze zei dat het de hele dag zitten was, zonder iets te doen. Ze moest tot ca. 17:00 uur.

Volgens de cruisedirector is het morgen ongeveer hetzelfde (hopen we niet) maar in Durban maandag schijnt de zon en wordt het ca. 27 graden.

Vanavond weer naar theater geweest. De dansers hebben het dan niet makkelijk omdat de scheepsbewegingen onverwacht zijn.

Het theater is voor in het schip dus je hoort dan soms het dreunen van de golven tegen de steven. Ook ervaar je daar heel duidelijk het stampen, op-en-neer gaan van het schip op de golven. Het is net of je dan in in een soort achtbaan zit, voor de kenners te vergelijken met de rupsjesbaan in Duinenzathe te Appelscha.

Vanavond gala-avond. Dus in het ‘strakke’ tenue aan het diner.

Opvallend is dat het menu tijdens de gala-avonden lang zo feestelijk niet is als op de andere avonden. Overigens is lang niet iedereen in galakleding. Wij ook gewoon netjes, geen lange jurk met glitters enz. Dat hebben we wel anders meegemaakt. Wij vinden het wel prima zo, netjes maar niet ‘te’.

Vannacht gaat de klok hier weer 1 uur terug. Maar in Nederland ook (begin wintertijd) dus het verschil blijft 1 uur (hier later dan in Nederland).

Hebben we weer een lekkere lange nacht.

Vandaag begonnen aan het laatste stukje cruise!

Nog 3 zeedagen en dan zit dit deel er weer op. Beiden zijn we nog steeds enthousiast over cruisen. Zeker de zg. grand voyages, deze zijn gedurende een langere periode van minimaal 3 weken. De afwisseling tussen aan land zijn en de zeedagen bevalt ons prima. We realiseren ons dat we op de landdagen ‘ snuiven’ aan de cultuur/natuur. Maar het geeft zeker leuke en goede indrukken.

En dan tijdens de zeedagen het zonnen, luieren en lezen, heerlijk.

Vandaag lekker op het bovendek gelegen. Heerlijk zonnig, zeker 25 graden en een lekkere bries. Vol in de zon liggen was te warm.

Verder valt van die dag niet veel te zeggen.

Niet gekaart vandaag.

Wel een lekkere lange nacht want de klok gaat 1 uur terug. Morgennacht weer 1 uur terug waardoor het tijdsverschil met Nederland, 1 uur is (in Nederland gaat de wintertijd in).